Waarom de keuze en onvoorwaardelijke inzet voor JongN-VA (Oost-Vlaanderen)
Het enige waar ik in het begin aan twijfelde was het beeld van een onafhankelijk Vlaanderen en de bedenking of het inderdaad wel zin heeft om ‘België’ af te schaffen. Niet onbelangrijk was de gedachte dat België een heilig huisje is/was waar niet mag aan geraakt worden. België is feitelijk niets meer dan een ‘overschot’ van grootmachten, wat franstaligen, wat nederlandstaligen, en wat duitstaligen.
De uitspraak die in sommige delen van de bevolking soms te horen is 'dat de politiek er enkel voor zichzelf zou zijn' klopt inderdaad voor een groot stuk. Dit toont ook de noodzaak aan om de regio's steeds meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden te geven. Het zou 'de politiek' automatisch dichter bij de mensen brengen en politici zullen duidelijker afgerekend kunnen worden op hun daden. Nu is het nog altijd zo dat als er bijvoorbeeld een minister het slecht zou doen, hij/zij ook geen verantwoording hoeft af te leggen tegenover de kiezers uit het andere landsdeel.
In een Europa van de regio's kan elke regio een 'op maat' beleid uitwerken, een beleid dat werkt! Voor mij ook de weg naar méér efficïentie en een onafhankelijk Vlaanderen in een verenigt Europa zou daar een logisch gevolg van zijn. We mogen natuurlijk ook de huidige toestand niet uit het oog verliezen en op een respectvolle en constructieve manier ook Wallonië langzaam zijn eigen weg laten volgen. Wallonïe zal inspanningen moeten gaan doen en het lot in eigen handen gaan nemen.
Voor mij is België als een bergbeklimmer die bijna aan de top staat, in het begin is de rugzak nog te dragen en gaat alles nog. Dicht bij de top wordt alles zwaarder, als het té zwaar begint te worden zou er een diepe val kunnen plaatsvinden. Die diepe val zou voor verschillende partijen even schadelijk zijn.
Het is dat toekomstbeeld van een efficiënt werkend Vlaanderen in een verenigt Europa dat dé drijveer is.
De uitspraak die in sommige delen van de bevolking soms te horen is 'dat de politiek er enkel voor zichzelf zou zijn' klopt inderdaad voor een groot stuk. Dit toont ook de noodzaak aan om de regio's steeds meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden te geven. Het zou 'de politiek' automatisch dichter bij de mensen brengen en politici zullen duidelijker afgerekend kunnen worden op hun daden. Nu is het nog altijd zo dat als er bijvoorbeeld een minister het slecht zou doen, hij/zij ook geen verantwoording hoeft af te leggen tegenover de kiezers uit het andere landsdeel.
In een Europa van de regio's kan elke regio een 'op maat' beleid uitwerken, een beleid dat werkt! Voor mij ook de weg naar méér efficïentie en een onafhankelijk Vlaanderen in een verenigt Europa zou daar een logisch gevolg van zijn. We mogen natuurlijk ook de huidige toestand niet uit het oog verliezen en op een respectvolle en constructieve manier ook Wallonië langzaam zijn eigen weg laten volgen. Wallonïe zal inspanningen moeten gaan doen en het lot in eigen handen gaan nemen.
Voor mij is België als een bergbeklimmer die bijna aan de top staat, in het begin is de rugzak nog te dragen en gaat alles nog. Dicht bij de top wordt alles zwaarder, als het té zwaar begint te worden zou er een diepe val kunnen plaatsvinden. Die diepe val zou voor verschillende partijen even schadelijk zijn.
Het is dat toekomstbeeld van een efficiënt werkend Vlaanderen in een verenigt Europa dat dé drijveer is.
Vriendelijke groeten,
Jeroen Martens
Secretaris Jong-N-VA Oost-Vlaanderen
No comments:
Post a Comment